Ruh sağlığı uzmanları: "Yasa tasarısıyla çocuk ve ergenlere yönelik yardım riske giriyor"

İtalya'da nöropsikiyatrik rahatsızlığı olan iki milyon çocuk ve genç var ve artık onların ruh sağlığı riskleri daha az korunuyor. İtalyan Çocuk ve Ergen Nöropsikiyatri Derneği (Sinipia), gelecek hafta Senato Sosyal İşler Komitesi'nde görüşülecek olan ve Zaffini metniyle başlayacak olan Ruh Sağlığı Yasa Tasarıları'nın yardım üzerindeki sonuçları konusunda endişe duyduğunu belirterek alarma geçti.
"2 milyondan fazla çocuk ve ergen gelişim çağında nöropsikiyatrik bozukluklardan muzdarip - Sinipia başkanı Elisa Fazzi - ve bugün bile sadece bir kısmı ihtiyaç duydukları yardımı almayı başarıyor. Binlerce zorluk ve büyük bölgesel homojensizlikler arasında, çocuk ve ergen nöropsikiyatri hizmetleri, taleplerdeki sürekli artış ve salgının küçükler üzerindeki dramatik etkisi karşısında, çocuklara, ergenlere ve ailelerine önleme, teşhis, bakım, terapi ve rehabilitasyon sağlamaya çalışıyor".
“Risk altında yardım”Sinipia uzmanlarına göre, birçok çocuğa yönelik yardımlar risk altında. “Hem yasa tasarısından hem de önerilen değişikliklerden ortaya çıkan bakım modeli, müdahaleyi yalnızca ergenlikteki psikiyatrik bozukluklarla sınırlandırıyor ve hatta 14-25 yaş grubu için yeni hizmetler hayal ediyor, yüz binlerce küçük ve ailelerinin bakımını ve rehabilitasyonunu ve okul ve sosyal katılım için tüm desteği daha da tehlikeye atabilir. Otizm, nadir hastalıklar, disleksi, serebral palsi, karmaşık engeller, yeme bozuklukları, dil bozuklukları, epilepsi, zihinsel engellilik, depresyon, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozuklukları, hareket bozuklukları, nöromüsküler hastalıklar, beyin tümörleri, psikoz, kendine zarar verme ve intihar davranışı ve çok daha fazlası olan çocuklar ve ergenler, sadece psikiyatrik bozuklukların çok ötesinde”. - Sinipia'nın eski başkanı Antonella Costantino'nun altını çiziyor. Ruhsal sağlık önlemleri aslında sadece ergenlik dönemindeki psikiyatrik bozuklukların belirtilerinin erken teşhisiyle sınırlı kalmayıp, yaşamın ilk yıllarından itibaren nörogelişimin desteklenmesi ve çocukluk ve ergenlik dönemindeki tüm nöropsikiyatrik bozuklukların erken teşhisi, tedavisi ve rehabilitasyonu yoluyla "Tek Beyin, Tek Sağlık" perspektifiyle ele alınmalıdır.
Her şeyden önce, çocuklar ve gençler minyatür yetişkinler değildir ve 14 yaşındaki birinin ihtiyaç duyduğu müdahaleler ve korumalar, 25 yaşındaki birinin ihtiyaçlarından, müdahalelerinden ve korumalarından çok farklıdır. "Gerçekten etkili bir yardım sağlamak için - Elisa Fazzi belirtiyor - ergenler de dahil olmak üzere tüm küçüklerin, yetişkinlerden ayrı, gelişimsel yaşa göre uzmanlaşmış multidisipliner ekiplerle, bilişsel, duygusal ve ilişkisel gelişimi dikkate alan özelleştirilmiş terapötik yollarla, yeterli fiziksel alanlarla ve aile, okul ve yaşam ortamının aktif katılımıyla özel hizmetlerde tedavi edilmesi esastır". Ayrıca, takip edilen bozuklukların karmaşıklığı, farklı yerel örgütler ve gerekli bağlantılar (özellikle pediatrik alanla ancak aynı zamanda nörolojik, psikolojik, rehabilitasyon, genetik, okul, sosyal ve diğer birçok alanla) göz önüne alındığında, DSM'ye zorla üye olmak ters etki yaratır ve çocukların, ergenlerin ve ailelerin hem enine hem de boyuna bakımının sürekliliğini olumsuz etkileyebilir. Hizmetlerin daha fazla parçalanması ve çoğaltılmasıyla çözülemeyecek, ancak 18 yaşından sonra çocukların ve ailelerin kendi başlarına bırakılmaması için stratejik ve koordineli müdahalelerin gerekli olduğu bakımın sürekliliği. Ayrıca, bugün İtalya'nın tamamında en az 700'e ihtiyaç duyulmasına karşın 403 olan Çocuk ve Ergen Nöropsikiyatrisi'ndeki hastane yatış yeri sorunu nihayet ele alınmalı ve çözülmeli ve genel olarak NPIA hizmetlerine ayrılan kaynaklar artırılmalıdır. Çok fazla çocuk ve özellikle çok fazla ergen hâlâ yetişkin servislerinde yatıyor ve bunun dramatik sonuçları var.
“Son olarak – Costantino sonuca varıyor – Çocukluk ve Ergenlik Nöropsikiyatri hizmetleri alanında, 2019'da Birleşik Konferansta onaylanan Çocukluk ve Ergenlik Nöropsikiyatri Bozuklukları Kılavuzu gibi yeni ve hala mükemmel bir şekilde uygun düzenlemeler var. Yeni kılavuzlar vermek yerine, mevcut olanların homojen bir şekilde ve tüm bölgelerde uygulanması gerektiğini tekrarlamak faydalı olacaktır. Çocukluk ve ergenliğin özgüllüğünü korumak, nörogelişimi teşvik etmek ve nöropsikiyatrik bozukluğu olan tüm küçüklere ve ailelerine yanıtları garanti altına almak toplumun geleceği için temeldir”.
La Repubblica